Facetten des Niederdeutschen
Schnipsel
Das Institut für niederdeutsche Sprache hat große finanzielle Probleme. Das hat Präsident Dirk Römmer in einem Brief vom 9. November 2015 an die Mitglieder bekannt gegeben, den wir hier abdrucken.
Wenn man den Ausführungen glaubt, ist das INS in diese Situation gekommen, weil „vör lange Johren wat scheef lopen is‟. Das ist die einzige „selbstkritische‟ Äußerung in diesem Brief. Schuld sind ansonsten andere, der Geldgeber, in gewisser Weise auch Dr. Möller, da er dem INS seine Arbeitskraft entzieht und obendrein noch eine Abfindung erhält.
Richtig ist, dass schon 2013 das Landgericht Bremen (Az.: 8 O 649/12) dem INS einen "nur als unprofessionell zu bezeichnenden Umgang mit Fördermitteln" im Fall des Lindow-Wörterbuchs bescheinigte. Der Schaden für das INS damals: über 10.000 €. Und was im Brief über das Ausscheiden von Dr. Frerk Möller steht, ist eine typische „INS-Wahrheit‟. Kein Wort von der Verantwortung der INS-Leitung. Kein Wort zur Höhe der Kosten.
Wie viele zigtausend Euro wurden für vom INS bestellte Gutachter, für Gerichtskosten und Abfindung ausgegeben? Und welchem satzungsgemäßen Zweck dienten sie?
Und jetzt soll möglicherweise ein „crowd funding‟ der Leitung aus der Patsche helfen. Privates Geld also in die Hände von Leuten, die die Krise des INS verursacht haben, weil sie schon mit öffentlichen Mitteln verschwenderisch umgegangen sind?
Dokumentation:
Brief des Präsidiums "an all de Maten un Frünnen" des INS vom 9.11.2015:
Lebe Lüüd,
dat ward nu heugste Tied, wat ik mi meist en halv Johr no uns Johrsversammeln mol wedder to Woord meld. Dat, wat ik Jo alltohoop wiedergeven un vertellen mutt un will, passt allerbest to de griese Novembertied, de wi jüst tofoot hebbt:
As ik vertellt un schreben hebb, sünd wi man en lütten Vereen mit en lütt Mann- un Froonschop. De een Steed, de wi opstunns nich besetten köönt, fehlt uns an all Ecken un Kanten.
To dat Enn vun düt Johr scheidt Dr. Frerk Möller as Mitarbeider bi´t INS ut. He sülvst hett den Andrag dorto stellt. In dat Johr 2016 mütt dat INS för em noch en Handgeld (Abfindung) betohlen. Nu hebbt wi jo hofft, dat wi na düsse Tied wedder beter planen köönt.
Siet en Reeg vun Johren süht dat mit dat Geld bi´t INS leger un leger ut. 2011 hebbt de Länner den Förderbedrag lütter ansett. Un siet de Tiet wüllt se em nich wedder ropsetten. Düsse Reken kann ober nich opgohn, denn allens warrt dürer un ok de Gehälter vun uns Mitarbeiders stiegt an. So kann dat INS op Duer nich dat anfoten un ümsetten, wat in uns Satzung steiht un wat de Länner 1979 in jümehrn INS-Verdrag rinschreben hebbt.
Nu meent ober uns Geldgevers, wat dat INS in de verleden Johren nich no de Regeln wirtschaft hett. För fröhere Mitarbeiders hett dat Verdrääg för de Rententied geben, de jüm na dat „Besserstellungsverbot‟ nich tostohn hebbt. In kort heet dat: Wi hebbt för düsse Lüüd toveel Geld utgeben. Un dat wöllt de Länner nu trüch.
Dat sünd vun 2008 bet 2015 üm un bi € 76.000.
De hebbt wi nich op de hoge Kant, wi dröfft dat Geld ober ok nich opnehmen.
Verlangt warrt vun uns: Wi mööt dat ut den Huushoold 2016 un 2017 nehmen. Dorför köönt wi de Mitarbeidersteed, de tokomen Johr free warrt, nich besetten. De Steed blifft in den Stedenplaan, dor dröff ober keen rop, solang wi den „Schaden‟ nich utgleken hebbt.
Wi sitt dor nu vör un wi wöllt dor ok dör. Dat heet, wi hebbt seggt: Wi erkennt an, dat vör lange Johren wat scheef lopen is – ok wenn wi meent, de Behörden hebbt jo en Oog op uns Ünnerlogen hatt, se hebbt dor ober lange Tied nix gegen seggt.
Ober de Arbeid vun dat INS schall un mutt ok wiedergohn. Wi hebbt gode Lüüd un gode Ideen, un bi vele Projekten överall in´t Land geevt wi Stütt. Dat kann nich eenfach anholen warrn un ut is´t.
Jü köönt Jo vörstellen, wat mi dat al oftens in´n Droom besöcht hett. Un ik heff mi froogt: wat mookst du dor egens? Man, ik un ok all de annern in´t Präsidium un in den Vörstand, dat hele Team will wiedermoken un nich hensmieten.
As wenn dat nich al langen dä, kummt bobento nu noch en anner Punkt: De Pacht för dat Grundstück Schnoor 43 löppt an´t Enn vun´t Johr ut. In´t Präsidium hebbt wi besloten, wat wi dat Stück Land, jüst so as de anner Stücken ok, keupen wüllt. Dor ward ober noch öber verhannelt.
Dat Präsidium hett nu bi dat letzt Drepen meent, ik schull en Idee an Jo wiedergeben: Bi de Hochdüütschen un ok bi de Ingelschen heet dat „crowd funding‟. Hier ward vun en Grupp vun Minschen Geld opbrocht un dor ward en Projekt vun finanzeert, wat anners noch lang teuben un liggenblieben mutt.
Noch sünd wi nich so wiet, man wi mööt överleggen: Kriegt wi sowat bi´t INS ok hen?
Ok de lüttste Bedrag wöör helpen un togliek wiesen: Wi all tohoop wüllt dat INS wedder op de Feut bringen.
Ok no 40 Johr hett dat INS sienen Platz in de plattdüütsche Welt. Un so schall dat ok blieben. Denn ober bruukt wi Stütt, wenn wi dat Huus Schnoor 43 köpen wüllt. Wenn wi dormit wieder sünd, segg ik Bescheed.
Jü köönt wiss verstohn, wat ik so´n Oort Breven nich geern schrieben do. Ober Jü schöllt weten, woans dat üm dat INS steiht.
Vun Harten beste Greuten vun Huus to Huus
vun
(Dirk Römmer, Präsident)